Krystyna

Liczba 13, jak wiadomo, jest liczbą pechową, strach przed tą kombinacją to paraskewidekatriafobia. Piątek trzynastego jest ogromnie pechowym dniem i bezpieczniej w dniu takim nie wychodzić z domu, ale piątek 13 grudnia? Nigdzie nie powiedziano, że lepiej w tym dniu nie włączać telewizora…

Piątek 13 grudnia – dla Anglii nadzieja na zakończenie brexitu. W Polsce nadzieja na niezachwiane utrzymanie gospodarki na rosyjskim węglu. Bo po co nam czyste powietrze? W Polsce również początek rozprawy z niepokornymi sędziami (dobrze, że nie w sposób, jak trzynastego w piątek Filip Piękny rozprawił się z templariuszami). No, najważniejsze, że jedynie słuszna partia wprowadzi porządnych sędziów na stanowiska w sposób prawy i sprawiedliwy…

Właśnie przeczytałam niewielką opowieść Olgi Tokarczuk Profesor Andrews w Warszawie − opowieść z czasu stanu wojennego. I przypomniał mi się ten czas, ten dzień 13 grudnia sprzed trzydziestu ośmiu już lat, dzień, w którym miała umrzeć „Solidarność”…

U góry od lewej Wojtek Piotrowski i Józek Gielo

Kiedy nie było pubów i piwnych ogródków, miłośnicy piwa gromadzili się przy ulicznych budkach, w maleńkich sklepikach sprzedających zimne napoje, a na ogół jedynym kupowanym tam zimnym napojem było właśnie piwo.

Na warszawskim „szlaku” (odcinek ulicy Nowy Świat i Krakowskie Przedmieście) była jedna taka budka, na niewielkim placyku przy Krakowskim Przedmieściu, niemal u stóp Kopernika zasiadającego tu na cokole. W słoneczne letnie dni na murku koło budki przesiadywali z kufelkiem w dłoni bywalcy „szlaku”, tocząc filozoficzne dyskusje, a mistrz Kopernik przyglądał im się uważnie.

W czasach, kiedy nie było smartfonów, ba, telefony były rzadkością, mieszkania były maleńkie lub prawie ich nie było, życie towarzyskie koncentrowało się w kawiarniach.

Moja praca w szkole nie wymagała codziennego ślęczenia za biurkiem w określonych godzinach. Osiemnastogodzinny etat, pracując w szkole rannej i popołudniowej, można było zrealizować nawet w trzy dni. Pozostawała oczywiście wielogodzinna praca w domu, ale to można było robić w dowolnie wybranym czasie. Pozostawało więc sporo czasu na życie kawiarniane. .

Andrzejek urodził się w środku wojny, w wileńskim szpitalu przy Alei Róż. Położna Litwinka przyjrzała się dziecku uważnie i pokazując syneczka Mamie, powiedziała proroczo: „Profesorus bus”.

Urodził się w maju pod znakiem Byka, a według chińskiej astrologii w roku Konia.

Kto urodził się w roku Konia, ten jest niezależny i odważny. Ma szczery i bezpośredni charakter. Lubi aktywne życie i wciąż rozgląda się w poszukiwaniu nowych wyzwań…
– tak piszą astrolodzy.